A transdisciplinarização do antropoceno: estudos contra-disruptivos no campo da segurançã, liderançã e resiliência
DATE:
2023-10-06
UNIVERSAL IDENTIFIER: http://hdl.handle.net/11093/5236
DOCUMENT TYPE: doctoralThesis
ABSTRACT
I try to find ways to mitigate the crisis announced by the Anthropocene with the best participation of all and with the maximum possible effectiveness and safety, gathering human resources, knowledge and materials to face adversities, returning safe from the entropy of nature and the cultural human being itself. .
Thus, the greatest relevance is to contribute to transdisciplinary studies of the Anthropocene.
Since its publication by Crutzen and Stoermer (2000), the term Anthropocene has aroused general curiosity about the concern of researchers with the future of the planet, and this was cited by Oldfield et al. (2013), when stating that researchers treated this concept with some distance, but considered it part of its underlying, regardless of whether or not they accepted the formal geological recognition proposed by the conceptual model. The authors highlighted the need for a truly transdisciplinary journal (2013, p.5) about the concept and we believe that this should happen because there are a number of major global problems (disruptions) that affect the credibility of the Anthropocene model. Such problems need transdisciplinary help for the complex solutions they demand.
It is intended to discuss the disruptions contained in the securitization process, which has consequences in several areas of science and in practical life. It starts from the principle that the disruptions are installed and must be verified transversally with approaches that break with methodological and epistemological traditions, through the strangeness in the observation of critical phenomena.
We start from the principle that there is generalized systemic insecurity caused by human failures that led the development model to be definitively exhausted for peripheral or late capitalist countries and for the traditional production cycle. We are going through a (trans) moment of failure of the development model to a model of resilience (therefore, of rupture). There is the alternative of the global circular economy through which non-industrialized and not economically included countries could subsist or advance in eco-development (ED) goals.
Another worrying aspect is that the production and consumption of food has been and is relevant in any society, not only because of its close relationship with people's health, but also because of its important social, economic and environmental repercussions. In a context of population growth and environmental degradation, where the FAO / UN has identified hunger as a global policy problem that must be addressed urgently, food production faces a multitude of demands, in some cases paradoxically opposed.
The project intends to cover a series of studies on the Anthropocene, interconnected by the transdisciplinary perspective and seeks, as far as possible, to bring innovative and mitigating solutions to the problems pointed out by the model. It seeks to intertwine several scientific disciplines in the proposal. This is the reason for commenting on a probable link between the thesis project and all lines of research at CREA s2i. Thus, the greatest relevance is to contribute to transdisciplinary studies of the Anthropocene. Trato de encontrar formas de mitigar la crisis anunciada por el Antropoceno con la mejor participación de todos y con la máxima eficacia y seguridad posible, reuniendo recursos humanos, conocimientos y materiales para enfrentar las adversidades, regresando a salvo de la entropía de la naturaleza y la cultura humana. siendo él mismo. .
Así, la mayor relevancia es contribuir a los estudios transdisciplinarios del Antropoceno.
Desde su publicación por Crutzen y Stoermer (2000), el término Antropoceno ha despertado la curiosidad general sobre la preocupación de los investigadores por el futuro del planeta, y así lo mencionaron Oldfield et al. (2013), al afirmar que los investigadores trataron este concepto con cierta distancia, pero lo consideraron parte de su subyacente, independientemente de que aceptaran o no el reconocimiento geológico formal propuesto por el modelo conceptual. Los autores destacaron la necesidad de una revista verdaderamente transdisciplinaria (2013, p.5) sobre el concepto y creemos que esto debería suceder porque hay una serie de problemas globales importantes (disrupciones) que afectan la credibilidad del modelo Antropoceno. Tales problemas necesitan ayuda transdisciplinaria para las complejas soluciones que demandan.
Se pretende discutir las perturbaciones contenidas en el proceso de titulización, que tiene consecuencias en diversas áreas de la ciencia y en la vida práctica. Parte del principio de que las disrupciones se instalan y deben ser verificadas transversalmente con enfoques que rompen con tradiciones metodológicas y epistemológicas, a través de la extrañeza en la observación de fenómenos críticos.
Partimos del principio de que existe una inseguridad sistémica generalizada provocada por fallas humanas que llevaron al agotamiento definitivo del modelo de desarrollo para los países periféricos o de capitalismo tardío y para el ciclo productivo tradicional. Estamos atravesando un (trans)momento de fracaso del modelo de desarrollo a un modelo de resiliencia (por lo tanto, de ruptura). Existe la alternativa de la economía circular global a través de la cual los países no industrializados y no incluidos económicamente podrían sobrevivir o avanzar en las metas de ecodesarrollo (ED).
Otro aspecto preocupante es que la producción y consumo de alimentos ha sido y es relevante en cualquier sociedad, no solo por su estrecha relación con la salud de las personas, sino también por sus importantes repercusiones sociales, económicas y ambientales. En un contexto de crecimiento demográfico y degradación ambiental, donde la FAO/ONU ha identificado el hambre como un problema de política global que debe ser abordado con urgencia, la producción de alimentos se enfrenta a multitud de demandas, en algunos casos paradójicamente opuestas.
El proyecto pretende abarcar una serie de estudios sobre el Antropoceno, interconectados por la perspectiva transdisciplinar y busca, en la medida de lo posible, aportar soluciones innovadoras y paliativas a los problemas señalados por el modelo. Se busca entrelazar varias disciplinas científicas en la propuesta. Es por ello que se comenta una probable vinculación del proyecto de tesis con todas las líneas de investigación del CREA s2i. Así, la mayor relevancia es contribuir a los estudios transdisciplinarios del Antropoceno. Intento buscar formas de paliar a crise anunciada polo Antropoceno coa mellor participación de todos e coa máxima eficacia e seguridade posibles, reunindo recursos humanos, coñecementos e materiais para afrontar as adversidades, regresando a salvo da entropía da natureza e da cultura humana. ser el mesmo..
Así, a maior relevancia é contribuír aos estudos transdisciplinares do Antropoceno.
Desde a súa publicación por Crutzen e Stoermer (2000), o termo Antropoceno espertou a curiosidade xeral sobre a preocupación dos investigadores polo futuro do planeta, e así o citaron Oldfield et al. (2013), ao afirmar que os investigadores trataron este concepto con certa distancia, pero considerárono parte do seu subxacente, independentemente de que aceptasen ou non o recoñecemento xeolóxico formal proposto polo modelo conceptual. Os autores destacaron a necesidade dunha revista verdadeiramente transdisciplinar (2013, p.5) sobre o concepto e cremos que isto debería suceder porque hai unha serie de grandes problemas globais (disrupcións) que afectan á credibilidade do modelo Antropoceno. Este tipo de problemas precisan dunha axuda transdisciplinar para as complexas solucións que demandan.
Preténdese discutir as perturbacións contidas no proceso de titulización, que ten consecuencias en varias áreas da ciencia e na vida práctica. Pártese do principio de que as disrupcións se instalan e deben verificarse transversalmente con enfoques que rompan coas tradicións metodolóxicas e epistemolóxicas, pasando pola estrañeza na observación dos fenómenos críticos.
Partimos do principio de que existe unha inseguridade sistémica xeneralizada provocada por fracasos humanos que levaron a esgotar definitivamente o modelo de desenvolvemento para os países periféricos ou capitalistas tardíos e para o ciclo produtivo tradicional. Estamos atravesando un (trans) momento de fracaso do modelo de desenvolvemento a un modelo de resiliencia (polo tanto, de ruptura). Existe a alternativa da economía circular global mediante a cal os países non industrializados e non incluídos economicamente poderían subsistir ou avanzar en obxectivos de ecodesenvolvemento (ED).
Outro aspecto preocupante é que a produción e o consumo de alimentos foi e é relevante en calquera sociedade, non só pola súa estreita relación coa saúde das persoas, senón tamén polas súas importantes repercusións sociais, económicas e ambientais. Nun contexto de crecemento da poboación e degradación ambiental, onde a FAO/ONU identificou a fame como un problema de política global que debe ser abordado con urxencia, a produción de alimentos enfróntase a multitude de demandas, nalgúns casos paradoxalmente opostas.
O proxecto pretende abarcar unha serie de estudos sobre o Antropoceno, interconectados pola perspectiva transdisciplinar e que busca, na medida do posible, achegar solucións innovadoras e atenuantes aos problemas sinalados polo modelo. Búscase entrelazar varias disciplinas científicas na proposta. Este é o motivo para comentar un probable vínculo entre o proxecto de tese e todas as liñas de investigación do CREA s2i. Así, a maior relevancia é contribuír aos estudos transdisciplinares do Antropoceno. Procuro descobrir maneiras de atenuar a crise anunciada pelo Antropoceno com a melhor participação de todos e com a máxima eficácia e segurança possíveis, reunindo recursos humanos, conhecimentos e materiais para enfrentar as adversidades, retornando à salvo da entropia da natureza e do próprio ser humano cultural.
Assim, a maior das relevâncias é contribuir para os estudos transdisciplinares do Antropoceno.
Desde sua publicação por Crutzen e Stoermer (2000), o termo Antropoceno despertou curiosidade geral sobre a preocupação de pesquisadores com o futuro do planeta, e isso foi citado por Oldfield et al. (2013), ao afirmarem que os pesquisadores tratavam esse conceito com algum distanciamento, mas consideravam parte do seu subjacente, independentemente de aceitarem ou não o reconhecimento geológico formal proposto pelo modelo conceitual. Os autores destacaram a necessidade de um periódico verdadeiramente transdisciplinar (2013, p.5) sobre o conceito e acreditamos que isso deva acontecer por que há um conjunto de grandes problemas de nível global (disrupturas) que afetam a credibilidade do modelo do Antropoceno. Tais problemas precisam de ajuda transdisciplinar para as complexas soluções que demandam.
Pretende-se discutir sobre as disrupturas contidas no processo de securitização, que tem consequências em várias áreas da ciência e na vida prática. Parte-se do princípio de que as disrupturas estão instaladas e devem ser verificadas transversalmente com abordagens que rompam com tradições metodológicas e epistemológicas, através da estranheza na observação de fenômenos críticos.
Partimos do princípio de que há uma insegurança sistêmica generalizada provocada por falhas humanas que levaram o modelo de desenvolvimento a estar definitivamente esgotado para países periféricos ou capitalistas tardios e para o ciclo de produção tradicional. Passamos por um momento (trans) de falha do modelo de desenvolvimento para um modelo de resiliência (portanto, de ruptura). Há a alternativa da economia circular global pela qual países não industrializados e não economicamente incluídos poderiam subsistir ou avançar nas metas de ecodesenvolvimento (ED).
Outro aspecto que preocupa é que a produção e o consumo de alimentos têm sido e são relevantes em qualquer sociedade, não apenas por sua estreita relação com a saúde das pessoas, mas também por suas importantes repercussões sociais, econômicas e ambientais. Em um contexto de crescimento populacional e degradação ambiental, onde a FAO / ONU identificou a fome como um problema de política global que deve ser tratado com urgência, a produção de alimentos enfrenta uma infinidade de demandas, em alguns casos paradoxalmente opostos.
O projeto pretende abranger uma série de estudos sobre o Antropoceno, interligados pela perspectiva transdisciplinar e procura, dentro do possível, trazer soluções inovadoras e mitigantes dos agravos apontados pelo modelo. Busca entrelaçar várias disciplinas científicas na proposta. Esta é a razão de comentar sobre um provável enlace do projeto de tese com todas as linhas de investigação do CREA s2i. Assim, a maior das relevâncias é contribuir para os estudos transdisciplinares do Antropoceno.
Files in this item
![pdf [PDF]](/xmlui/themes/Mirage2/images/thumbnails/mimes/pdf.png)
- Name:
- AndradeJunior_Hermesde_TD_2023 ...
- Size:
- 2.474Mb
- Format:
- Description:
- Versión pública
![pdf [PDF]](/xmlui/themes/Mirage2/images/thumbnails/mimes/pdf.png)
- Name:
- AndradeJunior_Hermesde_TD_2023.pdf
- Size:
- 3.021Mb
- Format:
- Description:
- Versión restrinxida