Diplomacia, coleccionismo y los inicios de la arqueología española en Oriente Próximo
UNIVERSAL IDENTIFIER: http://hdl.handle.net/11093/4218
SUPERVISED BY: Montero Fenollós, Juan Luis
DOCUMENT TYPE: doctoralThesis
ABSTRACT
El objetivo de esta tesis doctoral es el estudio del coleccionismo de antigüedades próximorientales en España como actividad no profesional y su relación con los inicios de la arqueología científica española en Oriente Próximo. La investigación se centrará en el análisis de cuatro figuras claves y su labor entre los años 1958 y 1966: Virgilio Sevillano Carbajal y José Antonio Varela Dafonte, embajadores en Jordania y Líbano y coleccionistas de antigüedades, y Joaquín González Echegaray y Emilio Olávarri Goicoechea, directores de las primeras excavaciones arqueológicas españolas en Oriente.
Se estudiarán, así mismo, los precedentes de esta actividad erudita desde el siglo XVII, partiendo de la figura de don García de Silva y Figueroa, embajador ante la corte del Shá de Persia, estudiando las relaciones, las antigüedades y las diferencias O obxectivo desta tese doutoral é o estudo do coleccionismo de antigüidades próximorientais en España como actividade non profesional e a súa relación cos inicios da arqueoloxía científica española en Oriente Próximo. A investigación centrarase na análise de catro figuras claves e o seu labor entre os anos 1958 e 1966: Virgilio Sevillano Carbajal e José Antonio Varela Dafonte, embaixadores en Xordania e Líbano e coleccionistas de antigüidades, e Joaquín González Echegaray e Emilio Olávarri Goicoechea, directores das primeiras escavacións arqueolóxicas españolas en Oriente.
Estudaranse, así mesmo, os precedentes desta actividade erudita dende o século XVII, partindo da figura de don García de Silva e Figueroa, embaixador ante a corte do Shá de Persia, estudando as relacións, as antigüedades e as diferenzas The objective of this doctoral thesis is the study of the collecting of antiquities from Near East in Spain as a non-professional activity and its relationship with the beginnings of Spanish scientific archeology in Near East. The research will focus on the analysis of four key personalities and their work between 1958 and 1966: Virgilio Sevillano Carbajal and José Antonio Varela Dafonte, ambassadors in Jordan and Lebanon and collectors of antiquities, and Joaquín González Echegaray and Emilio Olávarri Goicoechea, directors of the firsts Spanish archaeological excavations in Orient.The precedents of this erudite activity will be studied from the XVII century, starting with the figure of Don García de Silva and Figueroa, ambassador in the court of the Shah of Persia, and studying the relationships, the antiquities and the differences