ABSTRACT
Dentro dos estudios poscoloniais, os usos e procesos lingüísticos ligados á colonización constitúen, desde o inicio desta disciplina, un obxecto de estudio e reflexión de crucial importancia dado que, as máis das veces, a colonización implica colonialismo lingüístico, minoración da lingua do pobo colonizado e substitución lingüística. Polo xeral, o poder colonizador canaliza a imposición da súa lingua mediante estratexias coercitivas de iure ou de facto dirixidas a favorecer a suplantación lingüística nos eidos máis “linguosensibles” da vida pública do pobo colonizado: a administración, a cultura, os medios de comunicación, o culto relixioso e a instrucción na escola.